Ιαπωνικός Μύθος της Δημιουργίας

Οι δυο πρώτες θεότητες, ο Ιζανάγκι και η Ιζανάμι έπλασαν τη γη. Χώρισαν τον ουρανό από τη γη, έφτιαξαν τη θάλασσα, από την οποία έπεσαν σταγόνες και σχημάτισαν το νησί Ονογκόρο, στο οποίο κατοίκησαν οι δυο θεοί. Ύψωσαν μια στήλη και γύρω από αυτή έχτισαν ένα ανάκτορο (Yashirodono).
Οι δυο θεοί ερωτεύτηκαν κι όταν αποφάσισαν να ζευγαρώσουν, έκαναν το γύρο της στήλης σε αντίθετες κατευθύνσεις και η Ιζανάμι πρώτη απηύθυνε χαιρετισμό στον Ιζανάγκι. Από την ένωσή τους προήλθαν οι Χιρούκο και Αουασίμα, τα οποία όμως ήταν δύσμορφα και τα έστειλαν με μια βάρκα μακριά στην ανοιχτή θάλασσα. Οι υπόλοιποι θεοί τους υπαγόρευσαν ότι έγινε αυτό, επειδή στη συνάντησή τους ο Ιζανάγκι έπρεπε να χαιρετίσει πρώτος, γιατί ποτέ μια γυναίκα δεν πρέπει να μιλάει πριν από έναν άνδρα. Έτσι, οι δυο θεοί ξανασμίξανε και από την ένωσή τους προήλθαν τα οκτώ αρχαία μεγάλα νησιά της Ιαπωνίας.
_______________________________________________
Θεϊκή προέλευση του Αυτοκράτορα

Σύμφωνα με το θρύλο, η θεά Αματεράσου εγκαθίδρυσε την αυτοκρατορική οικογένεια της Ιαπωνίας, στέλνοντας τον εγγονό της, Νινίγκι, να κατοικήσει στη γη, με δώρα έναν καθρέφτη, ένα περιδέραιο και το σπαθί Κουσανάγκι του θεού Σουσάνο. Ο Νινίγκι έγινε δεκτός ως άρχοντας της Ιαπωνίας και τα θεϊκά δώρα αποτέλεσαν τους θησαυρούς του στέμματος της αυτοκρατορικής οικογένειας. Παντρεύτηκε τη θεά του όρους Φούτζι και γέννησαν τρεις γιους, ένας από τους οποίους ήταν ο πατέρας του Τζίμου Τέννο, του πρώτου ιστορικού Ιάπωνα αυτοκράτορα (660 π.Χ.), από τον οποίο προέρχεται η ιαπωνική αυτοκρατορική οικογένεια.
________________________________________________
Ιαπωνικές παραδόσεις και μύθοι

Οι λαϊκές ιστορίες της Ιαπωνίας έχουν μεγάλες επιρροές από το Σιντοϊσμό και το Βουδισμό, τις δυο κύριες θρησκείες της χώρας. Αφηγούνται ιστορίες κωμικών ή παράξενων χαρακτήρων και καταστάσεων, υπερφυσικών όντων, όπως οι Μποντισάτβα, οι Κύριοι της Συμπόνοιας, οι Κάμι (θεοί και πνεύματα), γιοκάι (μυθικά τερατώδη όντα όπως ο τένγκου), φαντάσματα, δράκους και ζώα με υπερφυσικές ικανότητες όπως η αλεπού κιτσούνε, το ρακούν τανούκι και η γάτα μπακενέκο, καθώς και ιερών αντικειμένων.
Οι λαϊκοί αυτοί θρύλοι έχουν επηρεαστεί επίσης από την ξένη λογοτεχνία, κυρίως ινδικά κείμενα, και τον ανιμισμό της προϊστορικής Ασίας. Στα μέσα του 20ού αιώνα, παραμυθάδες ταξίδευαν από πόλη σε πόλη και αφηγούνταν τις ιστορίες αυτές συνοδευόμενες από εικονογραφήσεις σε χαρτί (kamishibai)